دلایل حضور کمرنگ در بازارهای جهانی برای زعفران ایران
رقابت با کشورهای دیگر:
با توجه به رشد تولید زعفران در کشورهای دیگر، رقابت در بازار جهانی افزایش یافته است. کشورهایی مانند اسپانیا، آفریقای جنوبی، یونان و کشورهای خاورمیانه نیز در تولید زعفران رقابت می‌کنند و بخشی از بازار جهانی را به خود اختصاص داده‌اند.
نبود استراتژی بازاریابی قوی:
عدم وجود یک استراتژی بازاریابی قوی و مؤثر می‌تواند باعث کاهش حضور زعفران ایران در بازارهای جهانی شود. تبلیغات مناسب، ترویج کیفیت برتر زعفران ایران و ارائه اطلاعات جامع و قابل اعتماد به مشتریان بین‌المللی می‌تواند به تقویت حضور ایران در بازارهای جهانی کمک کند.
نوسانات قیمت‌ها:
نوسانات قیمت‌ها می‌تواند به عدم پایداری در تولید زعفران ایران و ایجاد عدم اطمینان در بازار جهانی منجر شود. قیمت‌های نامطلوب و ناپایدار می‌تواند باعث عدم جذابیت برای خریداران خارجی شود و آنها را به سمت تأمین زعفران از کشورهای دیگر سوق دهد.
مشکلات داخلی:
کشاورزان تولیدکننده زعفران در ایران با مشکلاتی مانند ناملایمات اقلیمی، خشکسالی، تغییرات آب و هوا و نوسانات قیمت‌ها روبه‌رو هستند. این مشکلات می‌توانند به تولید کمتر و ناپایداری در کیفیت زعفران منجر شوند و در نتیجه باعث کاهش حضور ایران در بازارهای جهانی شوند.
ناتوانی در تأمین نیازهای بین‌المللی:
به دلیل نوع کشت و روش‌های برداشت زعفران در ایران، ممکن است نتوان به صورت کامل نیازهای بازارهای جهانی را تأمین کرد. در صورتی که کشورهای دیگر توانایی تأمین مداوم و مطلوب تراکم و کیفیت زعفران را داشته باشند، ممکن است بازارهای جهانی را به خود اختصاص دهند.
با توجه به مزایای و تهدیدهای مطرح شده، ایران می‌تواند با بهبود مدیریت تولید، استراتژی بازاریابی قوی، پایداری قیمت‌ها، حفظ کیفیت و تأمین نیازهای بازار جهانی، حضور خود را در بازارهای جهانی تقویت کند. همچنین، ارتقاء همکاری‌های بین‌المللی، تحقیق و توسعه برای بهبود روش‌های کشت و برداشت زعفران و ایجاد ارزش افزوده بیشتر نیز می‌تواند به تقویت حضور ایران در بازارهای جهانی کمک کند.
دلایل عملکرد ناموفق در حوزه صادرات زعفران
ضعف محیط کسب‌وکار:
محیط کسب‌وکار در ایران ممکن است ضعیف و با رتبه پایینی عمل کند، که این می‌تواند به مشکلات و موانعی برای صادرکنندگان زعفران منجر شود. این شامل مشکلات مربوط به سهولت گردش مالی، سهولت تجاری و فاینانس در کشورهایی مانند امارات و اسپانیا است که ممکن است باعث محدودیت‌ها و مشکلاتی در صادرات زعفران ایران شود.
سوءاستفاده از کیفیت بالا:
کیفیت بالای زعفران ایرانی می‌تواند به سوءاستفاده کشورهای دیگر منجر شود. برخی از بازارهای خارجی، با استفاده از این ویژگی، ممکن است زعفران ایران را دستکاری و با کیفیت پایین‌تر اما با استاندارد به بازارهای نهایی صادر کنند. این مسئله می‌تواند به کاهش اعتماد مشتریان به زعفران ایرانی منجر شود.
ناشناخته بودن زعفران و اندازه بازار:
زعفران با ویژگی‌های خاص خود از قبیل کم‌حجم بودن و ارزشمند بودن، ممکن است باعث قاچاق و تقلب در این کالا شود. همچنین، ناشناخته بودن زعفران و نبود اطلاعات کافی درباره آن در بازارهای جهانی می‌تواند مانع افزایش حجم صادرات و حضور بیشتر ایران در بازارهای جهانی شود.
کمبود زیرساخت‌ها و تسهیلات لازم:
نقص زیرساخت‌ها و تسهیلات لازم برای صادرات زعفران نیز می‌تواند عاملی در کاهش حضور ایران در بازارهای جهانی باشد. عدم وجود تسهیلات حمل و نقل مناسب، صادرات با کانتینر، و راهکارهای دیگر می‌تواند به مشکلات و هزینه‌های اضافی در فرآیند صادرات زعفران منجر شود.
کمبود تبلیغات و بازاریابی:
تبلیغات و بازاریابی مناسب درباره زعفران ایرانی و ویژگی‌های منحصربه‌فرد آن در بازارهای جهانی نقش مهمی در افزایش حضور ایران دارند. کمبود تبلیغات و بازاریابی قوی و عدم ترویج کیفیت و مزایای زعفران ایرانی می‌تواند باعث کاهش جذابیت و تقاضا برای این محصول شود.
بهبود محیط کسب‌وکار، توسعه زیرساخت‌ها و تسهیلات لازم، ارتقاء تبلیغات و بازاریابی، افزایش آگاهی و اطلاعات درباره زعفران ایرانی، و توسعه روابط بین‌المللی می‌تواند به تقویت حضور ایران در بازارهای جهانی زعفران کمک کند. همچنین، حمایت از تولید کیفی و با راندمان بالا و ایجاد ارزش افزوده در زنجیره ارزش زعفران نیز می‌تواند به رشد و توسعه صادرات زعفران ایران کمک کند.
عقب‌ماندگی واحدهای تولیدی در ایران
هزینه‌های بالا:
واحدهای تولیدی در ایران با هزینه‌های بالایی مواجه هستند. این شامل هزینه‌های مربوط به تولید، حمل و نقل، مالیات و سایر موارد است. به عنوان مثال، هزینه‌های تأمین ثبات قیمت و خرید کل محصول در ابتدای فصل برای تولیدکنندگان ایرانی بسیار زیاد است و نسبت به شرکت‌های خارجی قابل توجه‌تر است.
مشکلات مالیاتی و سرمایه‌گذاری:
مشکلات مالیاتی و محدودیت‌های مربوط به سرمایه‌گذاری در واحدهای تولیدی ایران نقشی در عقب‌ماندگی آنها ایفا می‌کند. ممکن است مالیات‌های بالا و ناکارآمدی دریافت مالیات باعث کاهش تمایل سرمایه‌گذاران به سرمایه‌گذاری در صنایع تولیدی شود.
کمبود زیرساخت‌ها و تسهیلات:
واحدهای تولیدی در ایران با محدودیت‌ها و نقص زیرساخت‌ها و تسهیلات روبرو هستند. عدم وجود زیرساخت‌های حمل و نقل مناسب، کمبود تسهیلات اعتباری و سایر مشکلات ممکن است به کاهش عملکرد واحدهای تولیدی و کاهش توان رقابتی آنها منجر شود.
کمبود تبلیغات و بازاریابی:
کمبود تبلیغات و بازاریابی مناسب درباره محصولات تولیدی در بازارهای جهانی می‌تواند عاملی در عدم شناخت و تقاضا برای محصولات ایرانی باشد. برخی از شرکت‌های خارجی به دلیل نداشتن تبلیغات و بازاریابی قوی‌تر ممکن است در رده‌های پایین‌تری از لحاظ تنوع بسته‌بندی قرار بگیرند.
مشکلات در صادرات و واردات:
مشکلات مربوط به صادرات و واردات می‌تواند نیز عاملی در عقب‌ماندگی واحدهای تولیدی باشد. تعهدات ارزی، مشکلات ناشی از تنظیمات نرخ ارز و قیمت‌گذاری ناعادلانه در بازارهای بین‌المللی ممکن است تأثیر منفی بر صادرات زعفران و دیگر محصولات داشته باشد.
برای حل این مسائل، لازم است که دولت و سازمان‌های مربوطه برنامه‌ها و سیاست‌های مناسبی را در نظر بگیرند. اصلاحات در محیط کسب‌وکار، کاهش هزینه‌ها، تسهیلات مالی و اعتباری مناسب، توسعه زیرساخت‌ها، ترویج تبلیغات و بازاریابی، و اصلاحات در سیستم صادرات و واردات می‌تواند به رشد و توسعه واحدهای تولیدی کمک کند و آنها را از عقب‌ماندگی در بازارهای جهانی خارج کند.
منبع خبر: دنیای اقتصاد
